بستن محل برش پوست در عمل سزارین

بستن محل برش پوست در عمل سزارین

سزارین شایع ترین عمل جراحی بزرگ در بسیاری از کشورهای توسعه یافته است و سالانه بر روی ده ها میلیون زن در سراسر جهان انجام می شود. بنابراین بسیار مهم است که این لاپاراتومی با بهترین تکنیک انجام شود. با این وجود هیچ استاندارد توافق شده ای در مورد تکنیک ها یا مواد خاص به کار رفته در این جراحی وجود ندارد. بسته شدن پوست یک مرحله جدایی ناپذیر از سزارین است. این امر بر درد بعد از عمل، بهبود زخم، نتیجه زیبایی و رضایت جراح و بیمار تأثیر می گذارد.

سزارین با استفاده از یک برش عمودی یا عرضی پوست suprapubic (یک برش افقی درست بالای استخوان شرمگاهی) شروع می شود. پس از ایجاد برش پوست، ممکن است از تکنیک های مختلفی برای رسیدن به رحم استفاده شود.

🎥 همچنین میتوانید ویدئو “کاربرد گلوبرن تیس2 ( GLUBRAN TISS 2) چسب مایع بخیه در بستن جراحی سزارین” را در همین راستا مشاهده کنید. 🎥

پس از زایمان، جفت باید خود به خود، با کشش ملایم بند ناف و ماساژ رحم برداشته شود.  ترمیم خارجی-شکمی رحم با نتایج مشابهی مانند ترمیم داخل شکمی همراه است. بسته شدن تک لایه در مقایسه با بسته شدن دو لایه با کاهش از دست دادن خون همراه است. فاسیای عضله رکتوس در مرحله بعد ترمیم می شود. این لایه به کل زخم استحکام می دهد. اگر به درستی ترمیم نشود، مادر در معرض خطر ابتلا به فتق محل برش قرار می گیرد. بسته شدن چربی زیر جلدی ممکن است عوارض زخم را کاهش دهد.

روش های بستن زخم سزارین

انواع روشهای متفاوتی که برای بستن محل برش پوست در این جراحی استفاده می شود شامل :

بخیه زیر پوستی قابل جذب (absorbable subcutaneous sutures)، بخیه منقطع (interrupted suture) و یا منگنه های قابل جذب یا غیر قابل جذب ( absorbable or non-absorbable skin staple)، تکر و چسب های جراحی بافتی هستند.

بخیه زیر پوستی قابل جذب (absorbable subcutaneous sutures)

مواد بخیه موجود طبیعی یا مصنوعی، قابل جذب یا غیرقابل جذب، تک رشته ای یا بافته هستند. کتگوت (Catgut) و ابریشم دو نخ اصلی طبیعی مورد استفاده در زنان و زایمان بودند. Catgut از تیمار نوارهای روده کوچک گوسفند با فرمالدئید ساخته می شود. این یک نخ بخیه قابل جذب است، اما به دلیل خطرابتلا به عفونت متقاطع با ویروس‌ها، استفاده از آن در بسیاری کشورها کنار گذاشته شده است.

میکروارگانیسم‌های دستگاه تناسلی شایع‌ترین علت عفونت زخم پس از زایمان سزارین هستند. سد ضد میکروبی پوست طبیعی در برابر فلور پوست، ممکن است هنگام  زایمان سزارین کارایی نداشته باشد زیرا از مهاجرت میکروارگانیسم های درون زا به داخل زخم جلوگیری نمی کند. چسب روی پوستی منجر به عوارض زخم کمتری نسبت به نوارهای استریل و نخ بخیه در هنگام استفاده پس از بسته شدن برش پوست در زایمان سزارین می شود.

🎓 جهت مطالعه مقالات معتبر مرتبط با گلویرن تیس 2 کلیک کنید. 🎓

چسب های جراحی بافتی

 چسبهای بافتی سیانواکریلات پزشکی گلوبرن تیس، علاوه براینکه جهت بستن زخم  استفاده می شود به عنوان مداخله ای برای کاهش عفونت های محل جراحی، به دلیل خواص ضد میکروبی آن، نویدبخش بوده اند و این چسب های جراحی بافتی به عنوان مانعی در برابر نفوذ باکتری به داخل زخم عمل می کند. چسب بافتی در کاهش عوارض زخم پس از زایمان سزارین نسبت به نوارهای استریل برتری دارد. پس از بخیه زدن زیر پوستی پس از زایمان سزارین استفاده از چسب بافتی با بروز کمترعوارض زخم کامپوزیت، جداسازی(separation) زخم، بازشدن زخم، سروما یا هماتوم همراه است. همچنین مطالعات نشان داده است که استفاده از چسب های جراحی بافتی در مقایسه با نخ بخیه برای بستن زخم های جراحی، عوارض کمتری از جمله گشاد شدن زخم هنگام استفاده از بخیه دارد.

چسبهای بافتی سیانواکریلات جراحی گلوبرن تیس در یک پانسمان جراحی استاندارد منجر به کاهش نشت زخم می شود و بهبود زیبایی اسکار و کاهش حساسیت زخم و بروز کمتر عفونت زخم همراه است. چسب مایع بخیه به صورت مایع روی لبه های زخم اعمال می شود. تنظیم آن فقط چند دقیقه طول می کشد. چسبهای بافتی سیانواکریلات پزشکی گلوبرن تیس معمولاً پوسته ای تشکیل می دهد که در عرض 5 تا 10 روز پوسته پوسته می شود و می افتد.

چسب مایع بخیه  گلوبرن تیس2 تنها چسب موضعی مایع با دو ترکیبی با فرمولاسیون:

 (2 octyl cyanoacrylate) + (N-butyl 2 cyanoacrylate)  می باشد این فرمولاسین دو ویژگی الاستیسیته و استحکام کششی بالا را  توامان برای این محصول به همراه میآورد و پیوندی بافتی قوی با یک مانع محافظ ایجاد می کند که باعث افزایش قدرت و مهار باکتری ها می شود. یک مطالعه آزمایشگاهی نشان داد که چسب گلوبرن تیس  هم باکتری های گرم مثبت (استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و S اپیدرمیدیس) و هم باکتری های گرم منفی (اشریشیا کلی) را مهار می کند. به علاوه چسب موضعی مایع گلوبرن تیس 2 به واسطه فرمولاسین خاص خود دارای دمای پلیمریزاسیون بسیار پایین تر نسبت به دیگر چسب های مایع موجود در بازاراست. نتیجتا که حس سوزش، التهاب و سمیت بافتی ایجاد نمی کند و به تسریع روند بهبود کمک می کند.

علاوه بر این  استفاده از چسب های بافتی سیانواکریلات پزشکی گلوبرن تیس موجب صرفه جویی در زمان جراحی و بستن زخم می شد. چسب مایع موضعی گلوبرن تیس 2  طی 60-90 ثانیه پلیمریزه می شود و به حداکثر مقاومت خود می رسد. جهت بستن زخم جراحی سزارین، جراح چسب گلوبرن تیس2 را در فواصل 7 سانتی متر و با اطمینان از تکمیل پلیمریزاسیون در90 ثانیه استفاده می کند. صرفه جویی در زمان عمل، نتایج زیبایی بهتر و بهبود زخم رضایت پزشکان را درپی داشته است.همچنین بیماران نیز دوران نقاهت پس از زایمان راحت تری را به واسطه ضدآب بودن چسب مایع بخیه و خاصیت ضد میکروبی آن را سپری خواهند کرد. به طور مثال فرد می تواند 24 ساعت پس از استفاده از چسب بافتی دوش بگیرید. مشروط برآنکه بعد از دوش گرفتن، زخم خود را به آرامی خشک نماید. زخم بسته شده با چسب موضعی مایع  را در آب خیس نکند، مانند حمام در وان آب گرم ، و از مالش دادن زخم یا  کشیدن چسب روی پوست خود داری نماید.

📝 تیم علمی پارسان درمان پاد از شما دعوت می نماید ، درصورت تمایل به آشنایی بیشتر با چسب مایع بخیه گلوبرن تیس 2  تیم به بخش اطلاعات محصول و یا مقالات چسب روی پوستی گلوبرن تیس 2 مراجعه فرمایید. 📝