5/5 - (1 امتیاز)

1- Synthetic cyanoacrylic glue in the prevention of post-operative lymphocele after pelvic lymphadenectomy in patients with uterine malignancies: A prospective, single-blind, preliminary study

Title: 

Synthetic cyanoacrylic glue in the prevention of post-operative lymphocele after pelvic lymphadenectomy in patients with uterine malignancies: A prospective, single-blind, preliminary study

Authors:

Bifulco G, Giampaolino P, Morra I, Tommaselli GA, Tarsitano F, Chiacchio G,Nappi C, Di Carlo C.  Gynecol Oncol.2014 Sep;134(3):556-60.DOI: 10.1016/j.ygyno.2014.06.015

Highlights

•
The most frequent post-operative complication associated to lymph node dissection is lymphocele or lymphocyst.
•
The use of synthetic glues has been proposed to reduce the creation of lymphocele.
•
The synthetic cyanoacrylate glue reduces the incidence of lymphocele after pelvic lymphadenectomy in patients with uterine malignancies.

Abstract:

Objectives

Lymphoceles are among the most common post-operative complications of pelvic lymphadenectomy, with a reported incidence of 1% to 29% in gynecology oncology. Several studies evaluated the effectiveness of biological glues on reducing lymphoceles, but no data on gynecological patients are available. We evaluated the effectiveness of cyanoacrylic glues (n-butyl cyanoacrylate) (Glubran 2 — GEM s.r.l., Italy) in preventing lymphocele on 30 patients who underwent pelvic lymphadenectomy for endometrial or cervical cancer.

Methods

Single-blind prospective randomized study. Patients were divided into 2 groups: pelvic lymphadenectomy plus n-butyl cyanoacrylate (treatment group: 44 patients) and pelvic lymphadenectomy without n-butyl cyanoacrylate (control group: 44 patients). Primary endpoint was incidence of pelvic lymphocele in the two groups 30 days after surgery, and evaluated with pelvic ultrasound and RMI examination. Secondary endpoints evaluated drainage volume of lymphorrhea 36, 48, 72 and 96 h after surgery.

Results

15% in the treatment group and 36.6% in the control group had lymphocele 1 month after the procedure (p < 0.03; RR 0.4 [95% CI 0.152–0.999]). Concerning the secondary outcome in group A the amount of lymphorrhea presented a constant significant decrease during evaluation; on the contrary, in group B, after an initial decrease at 48 h, the amount of lymphorrhea remained unchanged; at all considered times the amount of lymphorrhea resulted significantly greater in controls.

Conclusion

Intraoperative application of n-butyl cyanoacrylate seems to reduce lymph production after pelvic lymphadenectomy, providing a useful additional treatment option for reducing drainage volume and preventing lymphocele development after pelvic lymphadenectomy.

Keywords

Lymphocele,Pelvic lymphadenectomy,Cyanoacrylate glue,Uterine malignancies,Post-operative complications,Lymphorrea

ما در تیم علمی شرکت پارسان درمان پاد شما را به مطالعه  خلاصه ای از این مقاله دعوت می کنیم

چسب سیانوآکریلات سنتتیک در پیشگیری از لنفوسل بعد از عمل جراحی لنفادنکتومی لگن در بیماران مبتلا به بدخیمی های رحمی:

 یک مطالعه آینده نگر، یک سوکور، مقدماتی

نکات برجسته این مقاله

  • شایع ترین عارضه بعد از عمل مربوط به دیسکشن غدد لنفاوی، لنفوسل یا کیست لنفی) است.
  • استفاده از چسب های سنتتیک برای کاهش ایجاد لنفوسل پیشنهاد شده است.
  • چسب سیانوآکریلات سنتتیک باعث کاهش بروز لنفوسل پس از لنفادنکتومی لگن در بیماران مبتلا به بدخیمی های رحمی می شود.

خلاصه

اهداف

لنفوسل یکی از شایع ترین عوارض بعد از عمل لنفادنکتومی لگن است که میزان بروز آن در انکولوژی زنان 1 تا 29 درصد گزارش شده است. چندین مطالعه اثر چسب های بیولوژیکی را بر کاهش لنفوسل ارزیابی کردند، اما هیچ اطلاعاتی در درمان انکولوژی زنان در دسترس نیست. این مطالعه اثربخشی چسب سیانوآکریلات پزشکی (n-butyl cyanoacrylate) Glubran2.، ( GEM s.r.l -ایتالیا)را در پیشگیری از لنفوسل بر روی 30 بیمار که تحت لنفادنکتومی لگن به دلیل سرطان آندومتر یا دهانه رحم قرار گرفتند، ارزیابی می کند.

مواد و روش ها

طی یک مطالعه تصادفی آینده نگر یک سوکور بیماران به 2 گروه تقسیم شدند: لنفادنکتومی لگن به اضافه n-butyl cyanoacrylate (گروه درمان: 44 بیمار) و لنفادنکتومی لگن بدون n-butyl cyanoacrylate (گروه کنترل: 44 بیمار). نقطه پایانی اولیه، بروز لنفوسل لگنی در دو گروه 30 روز پس از جراحی بود و با سونوگرافی لگن و معاینه RMI ارزیابی شد. نقاط پایانی ثانویه ،حجم تخلیه لنفوره را 36، 48، 72 و 96 ساعت پس از جراحی ارزیابی کردند.

نتایج

15% در گروه درمان و 36.6٪ در گروه شاهد 1 ماه پس از عمل لنفوسل داشتند (p < 0.03; RR 0.4 [95% CI 0.152–0.999 ] ).

با توجه به نتایج  ثانویه در گروه A، میزان لنفوره در طول ارزیابی کاهش قابل توجهی را نشان داد. در مقابل، در گروه B، پس از کاهش اولیه طی 48ساعت ، مقدار لنفوره بدون تغییر باقی ماند. در تمام زمان های در نظر گرفته شده میزان لنفوره در گروه شاهد به طور قابل توجهی بیشتر بود.

نتیجه

به نظر می رسد استفاده حین عمل n-butyl cyanoacrylate تولید لنف را پس از لنفادنکتومی لگن کاهش می دهد و یک گزینه درمانی افزوده ی مفید برای کاهش حجم درناژ و جلوگیری از ایجاد لنفوسل پس از لنفادنکتومی لگن ارائه می کند.

بحث:

مطالعه حاضر نشان می دهد که استفاده از چسب سیانوآکریلات جراحی در بیماران تحت لنفادنکتومی سیستماتیک لگن تأثیر مطلوبی بر بروز لنفوسل پس از عمل دارد. اگرچه میزان عوارض بعد از عمل در دو گروه از نظر آماری معادل بود، اما میزان بروز لنفوسل و میزان تخلیه لنف در دوره پس از عمل به طور قابل توجهی با استفاده از چسب بافتی جراحی کاهش می یابد.

چندین تکنیک برای کاهش بروز لنفوسل استفاده شده است، مانند باز گذاشتن صفاق در پایان عمل جراحی. فرض بر این است که باز گذاشتن صفاق به لنف اجازه می دهد تا به داخل حفره صفاقی جریان یابد، جایی که می تواند توسط صفاق جذب شود.

 یکی دیگر از تکنیک‌های اومنتوپلاستی است. توسط Logmans شرح داده شد و شامل ایجاد یک فلپ omental است که روی شریان گاسترواپیپلوییک راست یا چپ قرار می گیرد به طوری که فلپ می تواند به محل های لنفادنکتومی پایین بیاید. این تکنیک توانست تا حد زیادی از ادم لنفاوی فوقانی ساق جلوگیری کند.

یاماموتو و همکاران پیشنهاد باز ماندن طاق واژن پس از هیسترکتومی رادیکال برای پیشگیری از لنفوسل را دادند و بروز کمتری از لنفوسل را نشان دادند . در سال 2010 گالوتا و همکاران. پیشنهاد کرد که Ligaclip  ممکن است به طور انتخابی عروق لنفاوی را ببندد، بنابراین از لنفوره جلوگیری می کند [22]. یک تکنیک سنتی قرار دادن درناژهای خلفی صفاقی است . با این حال، مطالعات اخیر این روش را مورد تردید قرار داده اند و اشاره می کنند که هیچ مزیتی در استفاده از درناژ خلفی صفاقی پس از هیسترکتومی رادیکال و لنفادنکتومی لگنی وجود ندارد. بررسی اخیر همچنین نشان داد که استفاده از زهکشی ها با بروز بیشتر لنفوسیت های علامت دار مرتبط است . در خاتمه، هنوز راه حلی با توافق گسترده در مورد آن پیدا نشده است. عوامل متعددی ممکن است به این بروز متنوع/گسترده کمک کنند. تصور می شود که عوامل رشد لنفوسل عبارتند از: وسعت لنفادنکتومی، تعداد غدد لنفاوی برداشته شده بدون بستن عروق لنفاوی، پرتودرمانی قبل و بعد از عمل، و وجود متاستاز به غدد لنفاوی . عوامل دیگری که ممکن است بر رشد آن تأثیر بگذارند عبارتند از استفاده از درناژساکشن خلفی صفاقی ، و پیشگیری از ترومبوآمبولیک هپارین با دوز پایین . نورستوم پیشنهاد می‌کند که زنانی که قبل از عمل تحت درمان با پرتوهای طولانی مدت قرار گرفته‌اند، خطر بیشتری برای ایجاد لنفوسیت‌های بعد از عمل دارند . در سری ما، هیچ بیمار پرتودرمانی قبل از عمل و رادیوتراپی بعد از عمل دریافت نکرد و در بیمارانی که هپارین دریافت کردند، مدت زمان تجویز هپارین تاثیری بر بروز لنفوسیت نداشت. کارآزمایی‌های تصادفی‌شده زیادی برای ارزیابی اثربخشی چسب‌های بیولوژیکی در کاهش بروز لنفوسل انجام شده است. فیبرین یکی از مواد مورد مطالعه بود حتی اگر نتایج متضاد داشت. Dapunt و Waclawiczek در یک مطالعه تصادفی آینده نگر بر روی بیماران تحت لنفادنکتومی لگن، به این نتیجه رسیدند که استفاده پیشگیرانه از فیبرین میزان لنفوسل و لنفوره بعد از عمل را کاهش می دهد گرونبرگر و وبر در بیمارانی که پس از لنفادنکتومی لگن از فیبرین استفاده کردند، لنفوسل پیدا نکردند.

شولز و همکاران یک کارآزمایی تصادفی و آینده نگر برای ارزیابی تاثیر چسب فیبرین گلو بر بروز لنفوسیت ها پس از لنفادنکتومی سیستماتیک لگنی یا لگنی و پاراآئورت انجام داد، تفاوت معنی داری بین بیمارانی که چسب فیبرین گلو دریافت کردند و بیمارانی که بدون تاثیر چسب فیبرین گلو دریافت نکردند، هیچ تاثیری بر هیچ یک ازمولفه های پیگیری نداشت.

چسب سیانوآکریلات پزشکی (n-butyl cyanoacrylate) یک چسب مصنوعی اصلاح شده (Glubran 2-GEMs.r.l.، ایتالیا) با خواص هموستاتیک و چسبندگی مشخص است. این ماده در تماس با بافت زنده و مرطوب به سرعت فعال می شود و یک لایه الاستیک نازک تشکیل می دهد. به طور معمول، این فیلم با فرآیند تجزیه هیدرولیتیکی از بین می رود . چسب سیانوآکریلات جراحی در جراحی های سنتی، جراحی لاپاراسکوپی، آندوسکوپی گوارشی و رادیولوژی مداخله ای استفاده شده است. بردری و همکاران اثربخشی این چسب فیستول را در درمان فیستول های ادراری آزمایش کرده اند. نویسندگان به شدت استفاده از این چسب جراحی بافتی را به عنوان یک رویکرد جدید برای درمان عوارض ادراری پیشنهاد می کنند . چندین مطالعه استفاده از سیانواکریلات را برای پیشگیری از عوارض در جراحی لاپاراسکوپی آزمایش کرده‌اند. اسپوزیتو و همکاران نشان داده اند که چسب سیانوآکریلات پزشکی اجازه می دهد تا هموستاز خوبی در جریان مداخلات روی طحال و کبد انجام شود . چسب سیانوآکریلات جراحی گلوبران2 دارای گواهینامه CE 0476 (CERMET) است و مجوز کانادا و TGA استرالیا را دریافت کرده است، اما هنوز مجوز FDA را ندارد. استفاده از چسب سیانواکریلات در جراحی زنان آزمایش نشده است. مطالعه ما اولین مطالعه ای است که استفاده از چسب سیانواکریلات (N-butyl-cyanoacrylate) (Glubran 2 – GEM s.r.l.، ایتالیا) را در جراحی زنان بررسی می کند. نتایج مطالعه ما نشان می دهد که استفاده از چسب سیانوآکریلات پزشکی گلوبران2 در لگن همراه است.

نتایج مطالعه ما نشان می دهد که استفاده از چسب جراحی بافتی گلوبران2 در لگن با کاهش قابل توجهی در لنفوره بعد از عمل و کاهش میزان بروز لنفوسل لگنی در بیماران تحت عمل جراحی رادیکال برای بدخیمی زنان همراه است. مقدار لنف در دوره پس از عمل در بیمارانی که با چسب سیانوآکریلات درمان شده اند در تمام زمان های ارزیابی شده (36، 48، 72 و 96 ساعت) از نظر آماری کمتر است. همچنین حجم لنف از دست رفته در هر یک از دفعات ارزیابی شده کمتر از زمان قبلی بود. این داده ها همچنین حاکی از حذف زودتر درناژاست. در واقع در بیماران تحت درمان با چسب سیانوآکریلات پزشکی گلوبران2، برداشتن درن ها پس از عمل دو روز قبل از بیماران درمان نشده رخ داده است. میزان عوارض بعد از عمل بین دو گروه مشابه بود. در واقع موارد تب و ترومبوز ورید عمقی از نظر آماری مشابه هستند. این داده‌ها ما از این فرضیه حمایت می‌کنند که چسب سیانوآکریلات جراحی یک اثر مکانیکی منحصربه‌فرد بر نشت لنف دارد و در سایر مکانیسم‌های بیماری‌زایی که باعث عوارض پس از جراحی می‌شوند، دخالت نمی‌کند. مطالعه ما یک بررسی اولیه است که بر روی تعداد کمی از بیماران انجام شده است. ما فقط بیماران مبتلا به سرطان آندومتر و سرطان دهانه رحم در مرحله I و II را که تحت عمل لنفادنکتومی لگن قرار گرفته اند، ارزیابی کرده ایم. ما معتقدیم که یکی دیگر از محدودیت های این مطالعه شامل بیماران تحت لاپاراتومی است. ما تصدیق می کنیم که لاپاراسکوپی به تدریج جایگزین لاپاراتومی برای درمان سرطان های زنان می شود، اما شیوه های جراحی باز هنوز به طور گسترده در سراسر جهان استفاده می شود، به طوری که نتایج این مطالعه ممکن است برای تنظیمات مختلف جراحی قابل استفاده باشد. مطالعات بزرگتر شامل تعداد بیماران بیشتر و مقایسه روش لاپاراتومیک و روش لاپاراسکوپی باید برای تایید نتایج اولیه ما انجام شود. در نتیجه، به نظر می رسد این مطالعه نشان می دهد که چسباندن چسب جراحی بافتی در حین جراحی لنفادنکتومی لگن معمولی برای جراحی زنان، بی خطر است. و برای پیشگیری از لنفوسل لگن مفید است و زمان توقف/ماندن درناژ داخل صفاقی را کاهش می دهد. علاوه بر این، استفاده از چسب سیانوآکریلات جراحی گلوبران 2 به راحتی قابل استفاده است و می توان آن را گزینه ای ساده و مناسب برای کاهش بروز لنفوسل پس از عمل در نظر گرفت.

کلید واژه ها

لنفوسل ,لنفادنکتومی لگن , چسب سیانوآکریلات جراحی,بدخیمی های رحم, عوارض بعد از عمل, لنفوره

مشاهده لینک مقاله

در صورتی که قادر به دریافت فایل مقاله از روی لینک نیستید اطلاعات زیر را تکمیل کنید تا بلافاصله فایل مقاله برای شما ایمیل شود. (لطفا فولدرهای اسپم و پروموشن ایمیل خود را نیز بررسی کنید)