5/5 - (1 امتیاز)

18- Cyanoacrylate Adhesive Reduces Seroma Production After Modified Radical Mastectomy or Quadrantectomy With Lymph Node Dissection-A Prospective Randomized Clinical Trial

Title: 

 Cyanoacrylate Adhesive Reduces Seroma Production After Modified Radical Mastectomy or Quadrantectomy With Lymph Node Dissection-A Prospective Randomized Clinical Trial

Authors:

Vasileiadou K, Kosmidis C, Anthimidis G, Miliaras S, Kostopoulos I, Fahantidis E.Prospective Randomized Clinical Trial. Clin Breast Cancer. 2017 Dec;17(8):595-600.

Abstract:

Introduction:

The accumulation of fluid, a seroma, is a frequent complication after modified radical mastectomy or quadrantectomy with lymph node dissection. The aim of the present study was to examine whether a new adhesive material made of cyanoacrylate can effectively provide a sealing coat to tissues and thus reduce the incidence of seroma significantly.

Patients and methods:

The present prospective, randomized case-control study included 128 women with a breast cancer diagnosis and scheduled for modified radical mastectomy or quadrantectomy with lymph node dissection in Thessaloniki, Greece. In 64 patients (cases), a cyanoacrylate adhesive was applied at the operative field after removal of the tumor and lymph nodes; the remaining 64 patients served as the controls.

Results:

Seroma production (P = .001), drainage duration (P = .001), and drainage amount (P = .001) were all significantly less for cases than for controls. The results from a stepwise multiple regression model incorporating the use of adhesive, body mass index, tumor size, and number of infiltrated lymph nodes were significant and able to explain 51.6% of the variability in seroma amount.

Conclusion:

The results of our study have demonstrated that the cyanoacrylate adhesive can contribute to the reduction of seromas produced after mastectomy and subsequently decrease the duration of postoperative drainage and the frequency of seroma aspirations. However, because the pathogenesis of seroma formation is multifaceted and complex, further research of larger sample sizes is required to confirm the results of our study.

Keywords: Breast cancer; Cyanoacrylate adhesive; Mastectomy; Seroma; Surgical glue.

چسب سیانواکریلات تولید سروما را پس از ماستکتومی رادیکال اصلاح شده یا کوادرانکتومی با تشریح غدد لنفاوی کاهش می دهد – یک کارآزمایی بالینی تصادفی آینده نگر

چکیده اهداف مطالعه:

 تجمع سروما یک عارضه مکرر پس از ماستکتومی رادیکال اصلاح شده یا quadrantectomy با دایسکشن غدد لنفاوی است. هدف از این مطالعه بررسی این بود که آیا یک ماده چسبنده جدید ساخته شده از چسب سیانوآکریلات پزشکی می‌تواند به طور موثر پوششی برای بافت‌ها ایجاد کند و در نتیجه تولید سروما را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

روش‌ها:

 این مطالعه موردی-شاهدی تصادفی‌شده آینده‌نگر شامل 128 زن با تشخیص سرطان سینه و ماستکتومی رادیکال اصلاح شده یا کوادرانکتومی با دایسکشن غدد لنفاوی در تسالونیکی، یونان بود. در 64 بیمار (مورد)، پس از برداشتن تومور و غدد لنفاوی، یک چسب جراحی بافتی سیانوآکریلات در میدان عمل اعمال شد، در حالی که 64 بیمار باقی‌مانده به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شدند.

یافته ها:

توليد سروما (001/0=p)، مدت زمان درناژ(001/0=p) و مقدار درناژ(001/0=p) در گروه آزمون به طور معني داري کمتر از گروه شاهد بود. یک مدل رگرسیون چندگانه شامل استفاده از چسب جراحی بافتی، BMI، اندازه تومور، و تعداد غدد لنفاوی اینفیلتره به طورقابل توجهی در نظر گرفته شد و قادر به توضیح 51.6 درصد از تنوع در مقدار سروما بود.

 نتیجه گیری:

نتایج مطالعه ما نشان داد که چسب سیانوآکریلات جراحی می تواند به کاهش سرومای تولید شده پس از ماستکتومی و متعاقبا کاهش مدت زمان درناژ بعد از عمل و دفعات آسپیراسیون سروما کمک کند. با این حال، از آنجایی که پاتوژنز تشکیل سروما چند وجهی و پیچیده است، تحقیقات بیشتری در نمونه های بزرگتر برای تایید نتایج این مطالعه مورد نیاز است.

کلیدواژه: سرطان سینه ماستکتومی؛ کوادرانکتومی؛ تشریح لنفاوی؛ سروما؛ چسب جراحی؛ چسب سیانواکریلات

چسب سیانوآکریلات:

 چسب سیانوآکریلات پزشکی گلوبران2 خاصیت هموستاتیک و چسبندگی دارد و اجرای آن پس از پلیمریزیشن  و جامد شدن، یک سد آنتی سپتیک موثر ایجاد می کند. ظاهری مایل به زرد و شفاف دارد. پس از تماس با بافت زنده در محیط های مایع، به سرعت پلیمریزه می شود و یک غشای الاستیک نازک با استحکام کششی بالا تشکیل می دهد که پیوند محکم بافت ها را تضمین می کند. غشاء به طور یکپارچه با آناتومی بافت سازگار می شود. ضد آب است و تحت تأثیر خون یا سایر مایعات آلی قرار نمی گیرد. مدت زمان پلیمریزاسیون به نوع بافت در تماس با ماده، مقدار و ترکیب مایعات موجود و مقدار محصول اعمال شده بستگی دارد. هنگامی که به درستی به کار برده شود، پلیمریزیشن در عرض 1-2 ثانیه شروع می شود و هنگامی که حداکثر مقاومت مکانیکی خود را به دست آورد، فرآیند در 60-90 ثانیه به پایان می رسد. پس از انجماد، دیگر خاصیت چسبندگی را حفظ نمی کند و بنابراین امکان چسبندگی ناخواسته بیشتر وجود ندارد.

روش:

 مطالعه از یک طرح تصادفی با گروه های موازی پیروی کرد. تمام عمل های جراحی شامل یک نوع برش بود، با دایسکشن غدد لنفاوی در سطح استاندارد (سطوح I، II) با استفاده از کوتر الکتریکی. پس از برداشتن تومور و غدد لنفاوی با جراحی، چسب سیانوآکریلات پزشکی در هر دو میدان عمل، ناحیه تومور سینه برداشته شده و ناحیه زیر بغل قرار داده شد. همه ماستکتومی ها توسط یک تیم از جراحان و با استفاده از روش های اصولی یکسان انجام شد. کل میدان بررسی شد تا اطمینان حاصل شود که هموستاز کامل به دست آمده است. دو درن ساکشن بسته بزرگ از طریق زخم های سوراخ شده به زیر بغل وارد شد. یکی از کاتترها از روی دیواره قفسه سینه از زخم سوراخ شده به ناحیه تومور برداشته شده پستان (درن A) و کاتتر دیگر در ناحیه زیر بغل، نزدیک به ورید زیر بغل (درن B) قرار داده شد. لوله های تخلیه تا زمانی که درناژ روزانه به 30 میلی لیتر در روز کاهش نیافته بود، خارج نشدند. یک پانسمان فشاری حجیم در پایان عمل اعمال شد. ما درناژ روزانه هر دو درن را به همراه مقدار سرم زیر فلپ های پوستی که در صورت نیاز با سرنگ و سوزن استریل آسپیره می شد و همچنین مدت زمان درناژ اندازه گیری کردیم. در مورد کوادرانکتومی و دایسکشن غدد لنفاوی، سرم یا در زیر فلپ های پوستی محل لومکتومی یا در ناحیه زیر بغل آسپیره شد. بیماران به مدت 5 تا 7 روز مجاز به دورکردن بازو در سمت تحت جراحی نبودند. شرکت کنندگان در روز 2±5 بعد از عمل، بدون توجه به برداشتن لوله تخلیه، مرخص شدند و به طور معمول در روزهای 1±10 و 2±15 پس از عمل پیگیری شدند.

بحث:

 سرطان پستان بالاترین شیوع را در بین سرطان های غیر جلدی برای زنان در کشورهای توسعه یافته دارد و بعد از سرطان ریه، دومین عامل مرگ و میر است. درمان جراحی همچنان نقش مهمی در درمان این بیماری دارد. ماستکتومی رادیکال اصلاح شده و کوادرانکتومی با دایسکشن غدد لنفاوی 2 روش های انتخابی در اکثر موارد هستند. با این حال، مداخله جراحی در ناحیه زیر بغل با عوارضی همراه است که شایع‌ترین آنها تشکیل سروما است. سروما ممکن است در فضای مرده ای که در زیر فلپ های پوستی ایجاد می شود، هم در محل ماستکتومی و هم در ناحیه زیر بغل ایجاد شود. ممکن است مستعد عفونت محل جراحی، باز شدن زخم، نکروز فلپ و حتی سپسیس باشد. این عوارض ممکن است منجر به مراجعه‌های مکرر به جراح و احتمالاً عمل‌های مجدد شود که در نهایت باعث افزایش هزینه‌های بعد از عمل، طولانی‌تر شدن دوره بهبودی، تاخیر در درمان کمکی و در نهایت بر سلامت روانی بیماران می‌شود. تحقیقات گسترده ای به منظور کشف روشی موثر برای کاهش تجمع سروما پس از عمل گزارش شده است. این روش‌ها شامل استفاده از قیچی اولتراسونیک، بخیه‌های مخصوص، چسب فیبرین گلو، فیبرین سیلانت، ترومبین گاوی در برخی از مراحل لنفادنکتومی و همچنین تکنیک‌های مختلف جراحی در نظر گرفته شده برای بستن فضای مرده است.

با این حال، به نظر می‌رسد که اگرچه استفاده از این مداخلات می‌تواند خطر تشکیل سروما را کاهش دهد، اما تمام روش‌هایی که تاکنون توضیح داده شده دارای معایب قابل‌توجهی هستند و هیچ یک از آنها به اندازه کافی مؤثر نبوده‌اند. مطالعه حاضر بیمارانی را که تحت ماستکتومی رادیکال اصلاح شده یا کوادرانکتومی و دایسکشن زیر بغل با استفاده از چسب سیانوآکریلات جراحی قرار گرفتند، وارد مطالعه شد. تجزیه و تحلیل این مطالعه نشان داد که میزان و مدت زمان درناژ و همچنین مقدار کل سروم جمع آوری شده (از جمله سرم آسپیره شده در صورت نیاز) در موارد نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری داشت. به طور خاص، تجمع سروما در موارد 51.6 درصد کاهش یافت. این یافته ها را می توان با این واقعیت توضیح داد که چسب جراحی پزشکی سیانوآکریلات به سرعت به یک فیلم الاستیک نازک پلیمریزه می شود که دارای استحکام کششی بالایی است و محکم به بافتی که روی آن اعمال می شود می چسبد.

در نتیجه، استفاده از چسب پزشکی سیانوآکریلات در طول ماستکتومی یک پوشش عایق قوی ایجاد می کند که می تواند از تشکیل سروما، چه به صورت ترشح التهابی بافت برداشته شده و چه به عنوان لنف از کانال های لنفاوی قطع شده، جلوگیری کند. چسب بافتی سیانوآکریلات پزشکی به دلیل خواصی که دارد، نسبت به چسب فیبرین گلو که اغلب استفاده می‌شود، اثر طولانی‌تر و دائمی‌تری روی بافت‌ها دارد. استفاده سیستماتیک از این سیلانت بافت می تواند از چندین مورد از عوارض پس از عمل ذکر شده در بالا که در نتیجه تشکیل سروما ایجاد می شود جلوگیری کند. به طور خاص، تعداد ویزیت‌های پس از عمل، نیاز به قرار دادن مجدد سیستم‌های تخلیه جدید یا نیاز به عمل مجدد را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. همچنین کاهش قابل توجه مدت زمان درناژدر گروه تحت آزمون در مقایسه با گروه شاهد (2.51 در مقابل 3.63 روز) به کیفیت زندگی بهتر بعد از عمل کمک می کند. به طور گسترده پذیرفته شده است که درناژ زخم پس از عمل تأثیر منفی قابل توجهی بر سلامت و آسودگی بیماران دارد و فعالیت های عادی روزانه آنها را محدود می کند، مانند لباس پوشیدن، حمام کردن، خوابیدن و به تاخیر انداختن بازگشت آنها به محل کار.

مطالعه حاضر همچنین نشان داد که بین میزان سروم تولید شده و متغیرهای زیر: BMI، وزن پستان، اندازه تومور، زمان عمل و تعداد غدد لنفاوی انفیلتره همبستگی معنی‌داری وجود دارد.

نقش BMI بالا در افزایش تولید سروما نیز در چندین مطالعه دیگر گزارش شده است و ممکن است یکی از مهم ترین عوامل در تشکیل سروما در نظر گرفته شود.

اطلاعات کافی در مورد وزن سینه به عنوان یک عامل خطر در ادبیات وجود ندارد. با این حال، در این مطالعه، یک همبستگی مثبت معنادار بین اندازه سینه برداشته شده و مقدار سروم انباشته شده یافتیم، این واقعیت را می توان با فضای مرده بزرگتر ایجاد شده در زیر فلپ های پوستی هنگام برداشتن قسمت بزرگتری از سینه توضیح داد. اندازه تومور تنها در یک مطالعه دیگر به عنوان یک عامل خطر شناخته شده است. بنابراین، تحقیقات گسترده تری مورد نیاز است . به گفته وودورث و همکاران، افزایش زمان عمل می تواند منجر به تشکیل مقدار بیشتری از سروما شود. خطر تجمع سروما در ماستکتومی اصلاح شده رادیکال، که به طور قابل توجهی بیشتر طول می کشد، 2.5 برابر بیشتر از کوادرانکتومی با دایسکشن غدد لنفاوی است. لازم به ذکر است که در مطالعه ما، زمان عمل برای گروه آزمون به طور قابل توجهی کمتر از گروه شاهد بود. این یافته را می توان با استفاده از چسب سیانوآکریلات جراحی در مواردی توضیح داد که علاوه بر خاصیت چسبندگی، خاصیت هموستاتیکی نیز دارد و در نتیجه منجر به زمان کمتری برای هموستاز می شود. در نتیجه این امر باعث کاهش زمان عمل در گروه آزمون شد. علاوه بر این، تعداد غدد لنفاوی برداشته شده و تعداد غدد لنفاوی انفیلتره در موارد به طور قابل توجهی بیشتر از گروه شاهد بود.

انتظار می رود تعداد بیشتری از غدد لنفاوی برداشته شده، از جمله غدد اینفیلتره، با افزایش تولید سروما همراه باشد. با این حال، این یافته در مطالعه ما تایید نشد، واقعیتی که می‌توان آن را به استفاده از چسب سیانوآکریلات پزشکی در موارد نسبت داد. در نهایت، تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه برای شناسایی متغیرهایی با بالاترین ارزش اخباری برای تولید سروما، منجر به یک مدل پیش‌بینی‌کننده شد که شامل BMI، اندازه تومور، استفاده از چسب و تعداد غدد لنفاوی اینفیلتره شده بود و 51.6 درصد از تنوع مقدار سروما را توضیح داد. همه این متغیرهای مستقل به طور معناداری به مدل کمک کردند. متغیرهای سن، زمان عمل، وزن سینه، و تعداد غدد لنفاوی برداشته شده در نهایت از این مدل حذف شدند، زیرا مشخص شد که به طور قابل توجهی در مدل پیش‌بینی تشکیل سروما نقش ندارند.

این مقاله توسط تیم پارسان درمان پاد ترجمه شده است.

مشاهده لینک مقاله

در صورتی که قادر به دریافت فایل مقاله از روی لینک نیستید اطلاعات زیر را تکمیل کنید تا بلافاصله فایل مقاله برای شما ایمیل شود. (لطفا فولدرهای اسپم و پروموشن ایمیل خود را نیز بررسی کنید)