7- Recurrent pyriform sinus fistula successfully treated by endoscopic Glubran 2 sealing: A rare case and literature review
Title: Recurrent pyriform sinus fistula successfully treated by endoscopic Glubran 2 sealing: A rare case and literature review
Authors:
Giovanni Di Nardo, Valentino Valentini, Diletta Angeletti, Simone Frediani, Giannicola Iannella, Denis Cozzi, Mario Roggini, Giuseppe Magliulo SAGE Open Medical Case Reports, 2016 Case Report Find in PubMed https://doi.org/10.1177/2050313X16672151
.
Abstract
Objectives:
The authors present the case of a 3-year-old girl with a history of complicated surgery for removing a third branchial cleft fistula.
Methods:
An endoscopic approach using N-butyl-2-acrylate and metacrilosisolfolane glue (GLUBRAN 2) to seal the fistula was performed.
Results:
The clinical and radiological 6-year follow-up confirmed the absence of the fistulous orifice and the persistence of scar due to previous open-neck surgical procedures.
Keywords
فیستول سینوس پیریفورم عود کننده با موفقیت توسط عایق سازی آندوسکوپی باچسب سیانواکریلات پزشکی گلوبران 2 درمان شد: یک مورد نادر و مرور مقالات
خلاصه
هدف: نویسندگان پرونده دختر 3 ساله ای را با سابقه جراحی پیچیده برای برداشتن فیستول سوم branchial cleft ارائه می کنند.
روش : روش آندوسکوپی با استفاده از N-butyl-2-acrylate و metacrilosisolfolane چسب فیستول (GLUBRAN 2) برای سیلینگ فیستول انجام شد.
يافته ها: پيگيري 6 ساله باليني و راديولوژيكي عدم وجود روزنه فيستولي و ماندگاري اسكار ناشي از اعمال جراحي باز گردن را تاييد كرد. نتیجه گیری: سیلینگ آندوسکوپی گلوبران 2 یک روش درمانی موثر برای فیستولbranchial بوده است.
مقدمه
مدیریت ناهنجاری های براکئال سوم و چهارم بحث برانگیز است. تکنیک های درمانی مختلفی در مقالات گزارش شده است. نویسندگان مورد یک دختر 3 ساله با فیستول branchial cleft سوم را ارائه می دهند که با موفقیت تحت سیلینگ آندوسکوپیک گلوبران 2 درمان شد.
کلید واژه ها
ناهنجاری های Branchial ، فیستول سینوس پیریفورم، کوتریزاسیون آندوسکوپی، فیستول عود کننده، ناهنجاری Branchial سوم
گزارش موردی
یک دختر 3 ساله با سابقه طولانی توده گردن با روزنه فیستول و هاله اریتماتوز واقع در امتداد مرز قدامی عضله sternocleidomastoid چپ (شکل 1) به بخش فک و صورت دانشگاه Sapienza ارجاع داده شد. دو عمل جراحی گردن باز قبلی برای برداشتن سومین فیستول branchial cleftیک سال و شش ماه قبل از مراجعه به ما انجام شده بود زیرا او از تخلیه مداوم مایعات پس از بلع مایعات شکایت کرده بود. تصویربرداری (MRI) توده گردنی به قطر 3.5 سانتی متر را در گردن چپ نشان داد. به همین دلیل بیمار تحت عمل جراحی برای برداشتن ضایعه فیستول دار با روش جراحی گردن باز قرار گرفت. بعد از 10 ماه، برای عود علائم، چهارمین عمل جراحی لازم بود. پس از 8 ماه، MRI نشان داد.
شکل 1. یک بیمار 3 ساله. روزنه فیستول و هاله اریتماتوز واقع در مرز قدامی عضله sternocleidomastoid چپ.
پس از 8 ماه، MRI یک ضایعه گسترده 2.5 سانتی متری را نشان داد (شکل 2) که در داخل عضله sternocleidomastoid چپ، با شاخه هایی به دیواره قدامی-جانبی چپ هیپوفارنکس قرار داشت. کنترل‌های بالینی بیشتر ظهور مجدد روزنه فیستولی و نشت مواد غذایی مایع و بزاق را در حین بلع نشان داد که با آزمایش بلع باریم تأیید شد (شکل 3). به دنبال شکست عمل های مکرر جراحی گردن باز، یک رویکرد آندوسکوپی برنامه‌ریزی شد. پس از شناسایی آندوسکوپی روزنه داخلی (شکل 4(a))، فیستول کاتتریز شد (شکل 4(b)) و با 1 میلی لیتر گلوبران 2 (Gem s.r.l. Laboratories, Viareggio, Italy) یک چسب فیستول N-butyl-2-acrylate و metacrilosisolfolane تزریق شد.
. در هنگام ترخیص، درناژفیستول متوقف شده بود و معاینه رادیولوژیکی عدم وجود نشتی را نشان داد (شکل 5). پیگیری 6 ساله بالینی و رادیولوژیکی عدم وجود روزنه فیستول و ماندگاری اسکار را به دلیل اقدامات قبلی جراحی گردن باز تایید کرد (شکل 6).
شکل 2. MRI وجود فیستول سینوس پیریفرم و گسترش آبسه به سمت حفره پیریفرم را نشان می دهد.
شکل 3. فیستول سینوس پیریفرم که با مطالعه بلع کنتراست نشان داده شده است.
شکل 4. (الف) شناسایی آندوسکوپی روزنه داخلی فیستول (پیکان کوچک) و ورودی مری (فلش آبی) (ب) قرار دادن پروب در فیستول.
شکل 5. آزمایش بلع باریم پس از کوتریزاسیون شیمیمیایی آندوسکوپی، عدم وجود نشت را نشان می دهد.
شکل 6. ناپدید شدن روزنه فیستول و جزئیات اسکار پوستی پس از 6 سال فالوآپ.
بحث
دستگاه branchial بین هفته های سوم و هفتم حاملگی تحت توسعه و تمایز قرار می گیرد. ناهنجاری های branchial سوم و چهارم به ترتیب تنها 2-8 درصد و 1-4 درصد از کل ناهنجاری های branchial را تشکیل می دهند.
قوس شاخه ای سوم باعث ایجاد عضله stylopharyngeal ، شریان کاروتید داخلی، عصب نهم جمجمه، شاخ بزرگتر و بدنه استخوان هیوئید می شود. سومین کیسه شاخه ای باعث ایجاد غده پاراتیروئید تحتانی و تیموس می شود. سومین فیستول branchial نادر است و عموماً از سینوس پیریفورم جدار جانبی فوقانی منشأ می گیرد، غشای تیرهیوئید را سوراخ می کند، از پشت شریان کاروتید داخلی عبور می کند، اطراف عصب hypoglossal حلقه می زند، به عمق عصب glossopharyngeal و از عصب حنجره فوقانی عبور کرده، از خلفی به درونی فرو می رود. و شریان کاروتید مشترک، پلاتیسما را سوراخ کرده و در نزدیکی یک سوم میانی تا پایینی مرز قدامی عضله استرنوکلیدوماستوئید بر روی پوست ظاهر می شود.
سینوس یا کیست ممکن است در هر نقطه از این مسیر پیدا شود. مشابه ناهنجاری های branchial سوم، فیستول های شاخه ای چهارم روی پوست در نزدیکی محل اتصال یک سوم پایین و میانی مرز قدامی عضله استرنوکلیدوماستوئید ایجاد می شوند.
به دلیل شباهت ظاهر بالینی آنها، برخی از نویسندگان حتی گروه بندی آنها را به عنوان موجودیتی یکسان پیشنهاد کرده اند. تمایز بین فیستول سوم و چهارم branchial فقط در حین تشریح قابل تشخیص است. تفاوت در رابطه با اعصاب حنجره فوقانی و عود کننده نهفته است: فیستول سوم به صورت سطحی به عصب فوقانی و عود کننده عبور می کند، در حالی که فیستول چهارم به عمق زیر عصب فوقانی اما سطحی به عود کننده عبور می کند. علاوه بر این، فیستول‌های قوس شاخه‌ای سوم عموماً از دیواره جانبی بالایی سینوس پیریفرم منشاء می‌گیرند، برخلاف ناهنجاری‌های قوس branchial چهارم که از راس (انتهای caudal ) سینوس پیریفرم منشأ می‌گیرند. بر اساس یافته های جراحی، بیمار مورد ما با فیستول قوس branchialسوم تشخیص داده شد. تظاهرات بالینی شامل تورم التهابی مکرر cervical ، آبسه گردن، نیاز به برش و درناژ مکرر و تیروئیدیت چرکی حاد است.
تحقیقات مختلفی در بهبود عملکرد تشخیصی مفید است، از جمله سونوگرافی، توموگرافی کامپیوتری (CT)، سی تی فیستولوگرافی و MRI. 1-5 فیستولوگرافی اغلب برای ارزیابی وسعت دستگاه فیستول با تزریق ماده حاجب یددار محلول در آب انجام می شود. متوسط است و استاندارد طلایی برای تشخیص ناهنجاری های شاخه ای در نظر گرفته می شود. به دلیل وقوع نادر آنها، توصیه های منسجمی در مورد مدیریت وجود ندارد. اگرچه متون 3-13 نشان می دهد که برداشتن کامل فیستول رایج ترین روش درمانی است، اما به دلیل نزدیکی آناتومیکی به اعصاب حنجره فوقانی و عود کننده، مری، نای و در مورد چهارمین فیستول شاخه ای، آئورت، جراحی باید با دقت انجام شود.
علاوه بر این، عفونت های قبلی و بافت اسکار تشریح را دشوار می کند. درمان مجدد ناهنجاری های مکرر شکاف branchial به دلیل وجود مقدار زیادی از بافت های زخمی و التهابی در اطراف ضایعه عود کننده و دشواری در تشخیص بافت طبیعی و جلوگیری از آسیب به ساختارهای مهم یک چالش است. تعدادی از تکنیک های درمانی در مقالات گزارش شده است، از جراحی تا آندوسکوپی به عنوان یک روش کمکی یا انحصاری. ترکیب این دو تکنیک در کاهش میزان عود مفید بود. آندوسکوپی به تنهایی یک روش درمانی جایگزین است. از طریق روش آندوسکوپی، کوتریزاسیون دهانه fistulous در سینوس پیریفورم می‌تواند انجام شود و از خطرات ناشی از عمل جراحی گردن باز جلوگیری شود. چندین روش برای کوتریزاسیون شرح داده شده است، از جمله کوتریزاسیون الکتریکی، دیود کم توان یا لیزر CO2، کموکوتریزاسیون، یا استفاده از چسب فیبرین گلو یا نیترات نقره، با این وجود هیچ اتفاق نظری در مورد اینکه کدام روش برتر است وجود ندارد.
Nicoucar و همکاران مقایسه جراحی باز و بعد از جراحی بیشتر در کودکان 8 ساله یا کمتر رخ می دهد و برداشتن کامل کل دستگاه فیستول در طول دوره سکون درمان انتخابی برای مدیریت ناهنجاری های branchial سوم در کودکان 8 سال و بالاتر است. کوتریزاسیون آندوسکوپی در کودکان 8 سال یا کمتر.
Derks و همکاران مشاهده کردند که به نظر می رسد میزان موفقیت کوتریزاسیون به عنوان یک درمان قطعی با میزان موفقیت جراحی باز قابل مقایسه است با این مزیت که این روش کم تهاجمی است، میزان عوارض کمتری دارد و به طور بالقوه می تواند همزمان با برش و تخلیه آبسه انجام شود. گلوبران 2 یک چسب جراحی سیانو اکریلات پزشکی است که دارای خواص هموستاتیک، چسبنده، سیلر و باکتریواستاتیک است. برای درمان تومورهای ستون فقرات، تومورهای خارج مغزی، ناهنجاری‌های شریانی وریدی مغزی و نخاعی و فیستول‌های دورال استفاده شده است.
تا به حال،چسب جراحی بافتی گلوبران 2 هرگز برای درمان ناهنجاری های شاخه ای مادرزادی استفاده نشده است، اما این مورد نشان می دهد که تزریق گلوبران ممکن است یک روش آسان و ایمن در کودکان کوچک برای بستن موفقیت آمیز فیستول شاخه ای مقاوم باشد. در تجربه ما، کوتریزاسیون آندوسکوپی با چسب فیستول گلوبران 2 ممکن است یک روش معتبر به عنوان اولین رویکرد برای فیستول های branchial و به ویژه در عود مفید باشد. نتیجه گیری در تجربه ما،سیلینگ آندوسکوپی چسب بافتی گلوبران 2 یک روش درمانی موثر برای فیستول branchial بوده است. انتظار می رود مطالعات بیشتری به منظور افزودن شواهد به پروتکل های استانداردتر برای مدیریت بیماران مبتلا به ناهنجاری هایbranchial به ویژه در بیماران جوان و همچنین برای درمان عود فیستول انجام شود.
در صورتی که قادر به دریافت فایل مقاله از روی لینک نیستید اطلاعات زیر را تکمیل کنید تا بلافاصله فایل مقاله برای شما ایمیل شود. (لطفا فولدرهای اسپم و پروموشن ایمیل خود را نیز بررسی کنید)
ثبت ديدگاه