امتیاز میدهم

2- Implant Placement in Combination with Sinus Membrane Elevation without Biomaterials

Title: Implant Placement in Combination with Sinus Membrane Elevation without Biomaterials

Authors: A 1-Year Study on 15 Patientscid_318 1..8 Balleri Piero, MD, DDS; Veltri Mario, DDS, PhD;Nuti Niccolò, DDS; Ferrari Marco, MD, DDS, PhD:The Journal of Laryngology & Otology DOI: https://doi.org/10.1017/S0022215110001027

Abstract: 

Background: Membrane elevation in combination with implant placement without biomaterials is a rather new technique proposed for sinus lifting.

Purpose: This study assessed the clinical outcome of such technique during the first year of loading.

Material and Methods: Fifteen patients with a mean residual bone height of 6.2 mm were consecutively recruited for sinus lifting. After opening a replaceable bone window, the membrane was dissected from the sinus walls. A total of 28 implants were placed in the residual crest and they kept the membrane lifted upwards. After window repositioning, the flap was sutured. A 6-month healing period was allowed. Patients were re-examined after 12 months of loading.

Results: All the implants survived at the end of the follow-up. The 5.5 mm mean bone reformation was significantly lower than the 8.2 mm mean membrane lift achieved after implant placement. Regeneration at the distal surface of the most posterior implants was significantly less than at other aspects. The height of membrane lift was not correlated with the amount of regenerated bone.

Conclusions: All of the 28 implants placed in combination with sinus membrane elevation were stable during the first year of loading. No extra costs for biomaterial or morbidity for bone harvesting were necessary.

کاشت ایمپلنت همراه  لیفت سینوس (Sinus Membrane Elevation ) بدون بایو متریال: مطالعه تکنیک جدید

این مطالعه به بررسی نتایج بالینی  تکنیک جدید در سال اول بارگذاری می پردازد.  15 بیمار با میانگین ارتفاع استخوان باقی‌مانده 2/6 میلی‌متر به‌طور متوالی برای لیفت سینوس انتخاب شدند. پس از باز کردن یک پنجره استخوانی قابل تعویض، غشاء از دیواره های سینوس جدا شد. در مجموع 28 ایمپلنت در باقی مانده تاج قرار داده شد و غشاء به سمت بالا، لیفت شدند. پس از تغییر موقعیت پنجره، فلپ بخیه شد و جهت  تثبیت آن ازحاشیه های مورب و چند قطره چسب جراحی بافتی مبتنی بر سیاناکریلات (Glubran2،  Gem، Lucca، ایتالیا) کمک گرفته شد.ب یماران 12 ماه پس از بارگذاری  مورد ارزیابی قرار گرفتند. تمام ایمپلنت ها در پایان فالو آپ زنده ماندند. میانگین اصلاح استخوان ( 5.5 میلی متری) به طور قابل توجهی کمتر از میانگین لیفت غشایی( 8.2 میلی متری) پس از کاشت ایمپلنت بود. بازسازی در سطح دیستال در اکثر ایمپلنت های خلفی به طور قابل توجهی کمتر از سایر جوانب بود. ارتفاع لیفت غشا با مقدار استخوان بازسازی شده ارتباطی نداشت.

نتیجه گیری

تمامی 28 ایمپلنتی که همراه  لیفت غشای سینوس قرار داده شده‌اند در طول سال اول بارگذاری پایدار بودند. هیچ هزینه ماضادی جهت بایو متریال یا عوارض برای برداشت استخوان ضرورت ندارد.

بحث

تا آنجایی که به سطح استخوان کرستال مربوط می شود، پس از 1 سال بارگذاری، تحلیل کمی بیشتر از 0.06 میلی متری که قبلاً برای سیستم Astra Tech گزارش شده بود، منجر شد. اگر چه کمتر نمودار است، اما به نظر می رسد که با “push out” از سطح استخوان حاشیه ای اصلی که برای برخی از ایمپلنت ها در مطالعه مشابه قبلی توضیح داده شده بود، مطابقت دارد. مدیریت جراحی غشاء مرحله ظریف این تکنیک است. به طور تجربی نشان داده شده است که وقتی با موفقیت انجام شود، هیچ گونه تغییری در فیزیولوژی سینوس  استیوم/ ostium  و مخاط وجود ندارد. متأسفانه گاهی اوقات غشاهای بسیار نازکی که به راحتی پاره می شوند یافت می شود. به عنوان یک نتیجه، پارگی درمقالات قبلی شرح داده شده است.

 استراتژی‌های ممکن در این موارد ممکن است بخیه زدن پیوندهای پریوستئال periosteal غشایی با استفاده از چسب سیانوآکریلات جراحی یا مواد زیستی باشد، با این حال، بهترین روش برای ترمیم سوراخ هنوز اثبات نشده است. در مطالعه حاضر، یک سوراخ کوچکتر بدون درمان رها شد در حالی که دو سوراخ بزرگتر با یک غشای قابل جذب ترمیم شدند که اجازه ایجاد فضای مجزا برای تشکیل لخته در اطراف ایمپلنت ها را می داد. در هر سه مورد، عارضه تاثیری بر پایداری ایمپلنت در سال اول بارگذاری نداشت.

به خوبی پیشنهاد شده است که با تکنیک جراحی بررسی شده، تا زمانی که بتوان یک محفظه ایزوله در اطراف ایمپلنت ها ایجاد کرد، به عنوان مثال، با بخیه زدن غشاء، پارگی غشاء فاجعه آمیز به نظر نمی رسد.

 اگر ترمیم انجام نشود، بازسازی استخوان به احتمال زیاد به میزان حداقل خواهد بود. در حقیقت، در مطالعات حیوانی مشاهده شده است که وقتی ایمپلنت‌ها غشاء را سوراخ می‌کنند و در داخل سینوس بیرون می‌زنند، غشاء به بخش گردنی‌تری از ایمپلنت می‌چسبد، در حالی که سلامت سینوس و انسجام استخوانی در استخوان باقی‌مانده به خطر نمی‌افتد.

بنابراین، می‌توان حدس زد که تکنیک حاضر در موارد سوراخ‌های که مدیریت ضعیفی دارند  نیزدرحد کمی مضر است. آخرین نکته فنی مربوط به استفاده از چسب سیانوآکریلات پزشکی گلوبرن2 برای تثبیت پنجره استخوان پس از تعویض در پایان عمل است. استفاده از آن احتمالاً از نقطه نظر احیا کنندهی کاملا ضروری نیست، زیرا مقالات قبلی که تنها بر اثر لخته شدن برای تثبیت پنجره تکیه داشت، نتایج مشابهی با مطالعه حاضر نشان داده اند. با این حال، چسب سیانوآکریلات جراحی گلوبرن2، بی ضرر است، به نظر می رسد در تثبیت محکم و سریع پنجره استخوانی پس از جایگزینی آن مفید باشد، بنابراین عدم تحرک آن را در هنگام تغییر موقعیت فلپ و بخیه زدن تضمین می کند. این می تواند یک مزیت به خصوص زمانی باشد که پایداری پنجره پس از بازگرداندن در جای خود عالی نباشد زیرا استئوتومی ها به خوبی زاویه ندارند و بنابراین حاشیه های آن کمی اریب هستند.

یکی از محدودیت‌های کاربرد این روش، یافتن پایداری اولیه کافی برای ایمپلنت‌ها در استخوان باقی‌مانده است. یک تکنیک جراحی با دقت اقتباس شده با استفاده از مته‌های نازک‌تر از قطر ایمپلنت در گزارش قبلی در مورد این تکنیک توصیه شده است. توصیه می‌شود که در مواردی که حجم استخوان قبل از عمل بسیار کمتر از مواردی است که در اینجا ارائه شده است، می‌توان با موفقیت از روش بلند کردن غشاء استفاده کرد.

در نتیجه، این مطالعه تایید می‌کند که قرار دادن ایمپلنت‌های دندانی در ترکیب با بلند کردن غشاء می‌تواند در مواقعی که لیفت سینوس مورد نیاز است سودمند باشد. نتایج رضایت‌بخشی را می‌توان با استفاده از چسب جراحی بافتی گلوبرن2 بدون هزینه اضافی برای مواد زیستی یا عوارض برداشت استخوان اتولوگ به دست آورد. همچنین، تشکیل استخوان جدید همزمان با استئواینتگراسیون اتفاق می‌افتد، بنابراین زمان کلی درمان کوتاه می‌شود.

کاشت ایمپلنت به کمک چسب جراحی بافتی

شکل: ایمپلنت‌ها غشاء را به سمت بالا لیفت می‌دهند. پنجره استخوانی تعویض و چسبانده شده با چسب سیانوآکریلات پزشکی گلوبرن2 تا دسترسی را سیل کند

در صورتی که قادر به دریافت فایل مقاله از روی لینک نیستید اطلاعات زیر را تکمیل کنید تا بلافاصله فایل مقاله برای شما ایمیل شود. (لطفا فولدرهای اسپم و پروموشن ایمیل خود را نیز بررسی کنید)